Reis door Marokko

Dag 20

Vandaag verkassen we van Mohammedia naar El Jadida een ritje van 132 km.We hebben eerst een klein stukje tolweg genomen om niet door Casablanca te rijden aangezien we gisteren hebben gezien hoe druk het er was met diverse files, voor de rust hebben we rustig langs de kust gereden tot in El Jadida. We moesten al vroeg op de camping zijn, 12 uur in de middag omdat er anders niet voor iedereen plaats was. In de middag liep de camping vol met Fransen en een Duitse club. Gisteren was het voorstel in de bus gedaan dat de mannen pannenkoeken zouden bakken voor de dames en de dames in die tijd aan de pimpel gingen. Tegen half vijf begon het schouwspel overal kwamen gasbranders naar buiten en gingen de mannen aan het bakken. Gelukkig had Tonnie voor mij het beslag gemaakt en me diverse keren uit gelegd hoe ik moest bakken. Tegen zes uur was iedereen klaar met bakken en werden alle pannenkoeken verdeeld, en kon het feest beginnen, natuurlijk bracht ook iedereen zijn eigen drank mee. Nadat iedereen genoeg gegeten en gedronken had, het allang donker en koud was geworden, zocht men toch weer de warme camper op.

Dag 21

Deze maandag hadden we de tijd aan ons eigen, konden we blijven uitslapen. Tegen elf uur zijn we met nog twee koppels de stad ingetrokken en hebben we  een gedeelte van het oude paleis bezocht namelijk de Citerne Portuguaise een klein Portugees gebied omsingeld door dikke muren waar je overheen kon lopen. De Citerne Portuguaise is een kelder onder de grond waar 25 pilaren de gewelven dragen. In de ruimte staat constant 6 cm water welke gevoed worden door onderaardse bronnen, midden in de gewelven bevindt zich een gat van 2 meter doorsnede waardoor de zon naar binnen schijnt en tevens op het water reflecteert hetgeen een mooi lichtspel tegen de gewelven geeft. Volgens de gids diende deze kelder in de 16e eeuw voor opslag van het drinkwater Ook zijn we nog even naar de vis afslag aan de haven geweest daar was het een drukte van belang, de vis werd op de kade gesmeten en direct door de handelaren in kleine kraampje al dan niet schoon gemaakt en verkocht Nadat we we nog even de soek bezocht hadden zijn we op de boulevard een pizza gaan eten. Hoe verder we naar het zuiden zakken hoe slechter het met de campings en sanitair gesteld is. Op deze camping was geen warme douche alleen koud, en toilette waren niet om aan te zien. we besloten om daar dan ook maar geen gebruik meer van te maken en voortaan ons eigen toilet te gebruiken. Voor vijf Dirham per persoon mochten we wel gebruik maken van een warme douche in een vakantie woning. De douche op zich was netjes, het vakantiewoninkje zelf was zeer sober een Nederlander zou hier niet boeken. Ook hier was alles zoals overal versleten en niet onderhouden. Na het avondeten kreeg ik koude rillingen over me heen en binnen korte tijd had ik koorts, twee stuks paracetamol gepakt en vlug het bed in.  

Dag 22

Op deze dinsdag reizen we van El Jadida naar Safi, 140 km langs de kust, nadat ik s'nachts nogmaals paracetamol genomen had was de toestand s'morgens niet verbeterd maar er moest gereden worden. Tegen tien uur begon de ellende pas echt, "diarree" stoppen het toilet op en half uur op bed, in de middag anderhalf uurtje weer op bed en zo door gesukkeld tot Safi, tegen 1600 uur waren we op de camping. Overal waar we langs de weg geparkeerd stonden kwamen mannen op brommers langs om groenten, fruit en verse vis te verkopen ook kinderen kwamen aangehold om sieraden gemaakt van schelpen te verkopen,Vervolgens het bed maar weer op gezocht en afwachten wat de dag morgen zou brengen.

Dag 23

Om 10 uur op deze woensdagmorgen zouden we Safi gaan bezoeken om naar de pottenbakkerijen te gaan en eventueel naar een Archeologisch museum voor wie dat interessant vond. Ik durfde niet mee aangezien de toestand nog niet verbeterd was ondanks de ingenomen Imodium, Tonnie bleef bij me en kon de was doen. Ik bleef wat op de camping rond hangen om wat te lezen en te slapen. Inmiddels blijkt dat ik niet alleen ziek was maar nog eens drie mannen en een was al eerder ziek geweest, allemaal hebben ze de zelfde ziekte beelden en typisch alleen de mannen. Tegen de avond heb ik weer een beetje middag eten kunnen eten en nu maar afwachten wat de dag ons morgen brengt.