Reis door Marokko

Dag 29

Vandaag verblijven op de camping, op deze dinsdagmorgen kunnen we uitslapen en bij komen van de dag van gisteren. We doen weer de normale huiselijke dingen en genieten na een kop koffie van de zon. Om half twee vertrekt Tonnie met de dames naar Marrakech om nog wat te winkelen en om half vier worden ze verwacht in de Haman, waar ze stevig geschrupt, gemaseerd  en geboend worden. voor veel dames een hele belevenis. Voor de heren welke al niet eerder naar de stad vetrokken waren was er op de camping een gezellig onderonsje met een biertje. Tegen kwart voor zes zijn wij ook in een busje gestapt en naar de stad gegaan om de dames op te gaan halen en samen in een restaurant te gaan dineren. Vooraf sinaasappelsoep en als hoofdgerecht tajin en een appelgebak na .Na het diner zijn we gezamenlijk naar het plein Jemaa El Fna geweest, het is geweldig om te zien, zo mooi als het plein verlicht is door allerlei kooplieden en eetkraampjes welke hun waar aanbieden. Prachtige koetsen, voort getrokken door paarden, gaan af en aan met toeristen. Tegen tien uur keren we terug naar de camping.

Dag 30

Op deze woensdag hebben we weer 200 km voor de boeg van Marrakech naar Ait Benhaddou. Eerst nog even langs de supermarkt en dan op weg, we beklimmen de Col Tischka 2260 meter hoog, we treffen her en der nog wat sneeuw aan langs de kant van de weg. Na dat we de hoge Atlas over zijn nemen we een alternatieve route en dit blijkt een wonderbaarlijke route te zijn. Mede doordat er in november heel veel regen op een korte tijd gevallen is zijn de wegen op plaatsen weg gespoeld en moeten we over stukjes nood wegen rijden met diepe gaten en veel grind, op sommige plaatsen moeten we door het water omdat de brug weg geslagen is. De weg is maar net breed genoeg voor een auto, dus als er een tegenligger is dan moeten beide met twee wielen het grind in. Ook hier is het vaak klimmen en dalen en dan weer door een grote vallei. We passeren zoutmijnen waarvan de wegen er naar toe erg stoffig zijn. Het was met een gemiddelde snelheid van 25 km / uur een lange rit maar zeker de moeite waard. Langs de weg treffen we vaak kinderen aan die met allerlei trucjes proberen de camper te laten stoppen, ze doen net of heel hard gevallen zijn en blijven dan langs de weg liggen in de hoop dat de camper stopt en hulp bied terwijl andere kinderen dan de camper leeg halen. Tegen 18.00 op de camping aan gekomen, al hoewel camping, we stonden op elkaar gepropt en er was een wc en een koude douche. Na een kop koffie is Tonnie gaan koken en hebben we genoten van een heerlijke hollandse pot.